به نام خودش.
اگه بخوام بگم چه احساسی دارم،حتما هیشکی توجه نمیکنه.
....
احساس میکنم توی یک استخر پر از آبم که هر لحظه بیشتر به کفش نزدیک میشم و نمیتونم بیام بالا..
هرچی بیشتر دست و پا میزنم بیشتر فرو میرم..
نمیتونم دستم رو به چیزی بگیرم و خودمو نجات بدم..
ولش کن..
برای کسی مهم نیست..!!
پس خوبه که زود تر غرق بشی...!!
گیریم برای همه مهم باشه
مگه چه اتفاقی می افته ؟
فقط یه نفره که توجهش مهمه
...
یه تجربه ی کاملا شخصیه
آدم فقط تو صف نماز جماعت
میفهمه باید برای کی مهم باشه
وقتی هر روز
هر روز ... بهش توجه کنی
بهت توجه میکنه
( میدونم به شدت دارم شعار میدم ...)
... همین
وقتی ببینی داری توی مشکلات روحی روانی غرق میشی و به هیشکی نمیتونی بگی(یعنی به هیشکی اعتماد نداری)به شدت احسسا تنهایی خواهی کرد.
وای به موقعی که با خدا هم رابطه ات شکر آب بشه.
اون وقت که دیگه...
دیگه مردن هم برات قشنگ نیست چه برسه به زندگی....
نترس نجات غریق حواسش هست داره طولش میده تا اینبار و یادت نره درسی بشه برات
چقدر قشنگ نوشتی..
همینه...مرسی...